18 september deel 2

Daar ben ik weer. Ik moest even afbreken want mijn computertijd was voorbij. Je hebt maar 20 minuten voor een Euro en ik heb eerst de mails van Sonja gelezen en daarna hebben we de reacties bekeken. Een speciale opmerking voor Gert Markus. 40 jaar geleden probeerde je Sonja al te versieren, houdt het dan nooit op.........

Vanmorgen moesten we al om kwart voor acht van de kamer zijn, dus dat was vroeg op de fiets. De vorige avond brood en salami gekocht, koffie (nescafe) gemaakt en ontbeten.

Regenjack aan, capuchon op, helm daarover heen en de regen in. Voor het eerst in ruim 3 weken dat het echt regende. Bovendien is het koud, we zitten op circa 800 meter hoogte. Na een uurtje werd de regen wat minder, maar pas rond 12 uur was het echt droog.

De route volgens het boekje gevolgd, maar op een bepaald deel kwamen we op de N 120 een bord tegen met Burgos 41 km er op. We hadden hier al over gesproken, maar vonden het niet veilig. Uiteindelijk hebben we het toch maar gedaan. Er zat wel een flinke klim in tot 1150 meter, maar dat was het vervelende niet. Het zijn de vrachtwagens die je op een meter met een rotgang passeren, de zuiging en het opspattende water. Gelukkig is er niets gebeurd.

Onderweg in een bushokje stokbrood met kaas gegeten. Daarna een afdaling. Koud!!!!!!! Ik mis mijn lage broek en mijn winterhandschoenen. Uiteindelijk hebben we vandaag 80 kilometer gereden, maar kunnen we ruim 90 kilomter van het lijstje "to do" schrappen. We moeten nu nog 533 kilomter trappen voordat we in Compostella zijn. Het zullen er wel wat meer worden want het is soms nog wel eens zoeken.

We zitten zoals jullie wel begrijpen in Burgos. Ook daar een prachtige kathedraal bekeken. We slapen in een Albergo Municipal (hypermodern met liften) op de 6e etage. Fietsen staan droog in de hal. Het is wel duur, 3 Euro per persoon. We hebben dezelfde Ieren ontmoet waar we ook al in Zuburi mee gegeten hebben. Daar drinken we nu een wijntje mee.

Weersverwachting voor morgen is weer 60% kans op regen, maar het weekend moet er verbetering in komen. Afwachten maar. We zijn niet van plan om door te gaan jagen en iedere dag 80 kilomter te fietsen. Het is en blijft pittig, en na Leon (de enige grote plaats die we nog tegenkomen) wachten naar anderen zeggen de 280 moeilijkste kilomters van de hele reis. We zijn echter al zover gekomen, bijna 2000 kilomter inmiddels, dat die laatste kilomters ook moeten lukken. Jannie, we can do it, we can do it, we will do it.